Józef Mehoffer urodził się 19 marca 1869 roku w Ropczycach w rodzinie spolonizowanych Austriaków jako trzeci syn Wilhelma i Aldony z Polikowskich.
Józef Mehoffer kształcił się w Krakowie w Szkole Sztuk Pięknych, gdzie nauczał m.in. Jan Matejko. Studiował też w Wiedniu i Paryżu. W czasie studiów przyjaźnił się ze Stanisławem Wyspiańskim (którego uwiecznił na kilku obrazach). Jako uczniowie Jana Matejki mężczyźni współpracowali przy realizacji niektórych przedsięwzięć, np. projekt polichromii mistrza w Kościele Mariackim, i rywalizowali przy innych – np. w konkursie na projekt witraży do Katedry Łacińskiej we Lwowie.
Mehoffer odbywał liczne podróże, poznając zabytki architektury i sztuki. Był w Niemczech, Szwajcarii, Francji, Włoszech. W 1935 roku otrzymał Złoty Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury, a dwa lata później Krzyż Komandorski z Gwiazdą Odrodzenia Polski za propagowanie polskiej kultury za granicą. Artysta był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”.
Oprócz malarstwa sztalugowego uprawiał także portret kredkowy, akwafortę i akwatintę. Zajmował się też grafiką użytkową, projektował liczne afisze , znaki towarowe, ilustracje książkowe a nawet banknoty. Ponadto jest autorem kilku witraży w polskich kościołach.
Ożenił się z Jadwigą Janakowską, z tego związku na świat przyszedł syn Zbigniew. Zmarł 8 lipca 1946 roku w Wadowicach.
Autor: Zuzanna Kruk kl. V, PSP w Jodłówce
Materiał opracowano na potrzeby realizacji projektu KULTURA??? NIEZŁA SZTUKA!!! sfinansowanego przez Fundację PZU.
