Tadeusz Ajdukiewicz (lata życia: 1852-1916)
Ważne dzieła: Konie na pastwisku
Konstanty Branicki na polowaniu
Portret Władysława Eljasza
Tadeusz Ajdukiewicz był artystą związanym z mecenatem arystokracji i dworów panujących; w tych kręgach zrobił prawdziwą karierę, a jego obrazy podobały się powszechnie.
Studia malarskie rozpoczął w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Następnie kształcił się w Wiedniu oraz w Monachium – w Akademii i w pracowni Józefa Brandta. Po ukończeniu studiów podróżował po polskich dworach kresowych gdzie malował portrety. Około 1877 odbył podróż do Paryża, skąd, wraz z Władysławem Branickim wyjechał w – ważną dla jego przyszłej twórczości – podróż na Bliski Wschód. Około roku 1882 zamieszkał w Wiedniu, zajął pracownię po Hansie Makarcie, malując dla dworu cesarskiego i arystokracji. W 1893 bawił w Londynie, gdzie m.in. portretował księcia Walii, w 1894 pracował na dworze sułtańskim w Konstantynopolu, następnie także w Sofii, Petersburgu i Bukareszcie. W Rumunii osiadł na dłużej jako malarz nadworny Karola I.
Po wybuchu I wojny światowej powrócił do kraju i, mimo starszego wieku, zaciągnął się do Legionów. Zmarł, nie wytrzymawszy trudów wojennych.
Malował przede wszystkim portrety – zarówno reprezentacyjne, efektowne i eleganckie (Portret Heleny Modrzejewskiej)
jak również skromne i kameralne. Tworzył też sceny myśliwskie, obrazy o tematyce wschodniej ( Arab na pustyni )
a także bohaterskie sceny bitewne ( Scena z powstania styczniowego )
Autor: Weronika Gorczyca kl.V, PSP w Jodłówce
Materiał opracowano na potrzeby realizacji projektu KULTURA??? NIEZŁA SZTUKA!!! sfinansowanego przez Fundację PZU.
