JÓZEF CHEŁMOŃSKI
Urodził się w folwarku w Boczkach 7 listopada 1849 r. W latach 1867–1872 uczył się w warszawskiej klasie rysunkowej i w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona, 1872-1875 studiował w Monachium. W końcu stycznia 1872 r. zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych.
Kłopoty rodzinne, nieporozumienia z żoną (m.in. stosowana wobec niej przemoc), oraz śmierć młodszych dzieci, skłoniły Chełmońskiego do częstszych wyjazdów do swej pracowni pod Grodziskiem, do Kuklówki. W 1889 roku malarz kupił dworek w Kuklówce, gdzie wprowadził się i mieszkał aż do śmierci. Często przebywał także w dworze należącym do rodziny Górskich w pobliskiej Woli Pękoszewskiej, gdzie uczył malarstwa.
Malował sceny rodzajowe, ukazując z dużym autentyzmem życie wsi polskiej i ukraińskiej oraz sceny myśliwskie. W realistycznych, nastrojowych pejzażach z wielką wrażliwością odtwarzał koloryt przyrody. Rzadziej malował portrety. Był doskonałym malarzem koni, sławę przyniosły mu rozpędzone Czwórki i Trójki.
Wymiary obrazu: wysokość: 275 cm, szerokość: 660 cm
Został namalowany w 1881r. a płótnie farbami olejnymi.
Jego największym dziełem było ,,Babie Lato’’, obraz znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie
Namalował też :
,,Odlot Żurawia’’
,,Kuropatwy Na Śniegu’’
,,Bociany’’
Autor: Asia Bąk i Kinga Szczupak kl.VI, PSP w Jodłówce
Materiał opracowano na potrzeby realizacji projektu KULTURA??? NIEZŁA SZTUKA!!! sfinansowanego przez Fundację PZU.
